Kiedyś zamieściłem artykuł o wymiernych wynikach szkoleń, jakie szkoleniowiec i osoby biorące udział w szkoleniu mają możliwość uzyskać, jeśli wykorzystamy na szkoleniu symulacje biznesowe lub gry biznesowe. W tym artykule opiszę w szczegółach fundamenty teoretyczne pozwalające dogłębnie poznać i przekonać się, jakie są powody, aby używać symulacje biznesowe i pochodnie do nich – gry biznesowe.
Dla mnie istotnym z grupy powodów, aby stosować sprawdzone pod względem handlowym gry menedżerskie i inne tego typu środki dydaktyczne – w tym symulacje, jest sposób podnoszenia kwalifikacji przez osoby będące wiele lat po maturze. Inaczej, jest to metodę uczenia się stosowaną przez konkretnego człowieka. Tomas Kolb w stworzonym przez siebie obrazie cyklu uczenia się przedstawia zasadnicze style pozyskiwania nowych informacji: dywergencjonalny, kompaktywny, kognitywny, inkrementacyjny. Na ich podstawie Peter Mumford oraz John Keynes 28 lat temu opracowali zestaw narzędzi badawczych, umożliwiający dokładne zbadanie własnego stylu uczenia się. Można go znaleźć na stronie mojego znajomego: Symulacje Biznesowe Dla Trenerów
Autorzy na dodatek wyróżniają takie role, jakie przybierają osoby uczestniczące w szkoleniu:
Archetypista, preferujący inne niż typowe doświadczenia. Bywa ożywiony i gadatliwy, przejawia potrzebę stałego rozwoju, jest optymistycznie usposobiony i lubiący innych ludzi. Bez zastanowienia coś powie, następnie dogłębnie o tym pomyśli. Lubi cokolwiek pozna sam przetestować – czy aby w rzeczywistości dane zjawisko istnieje.
Diagnostyk – inaczej naukowiec. Analizuje różne rozwiązania wybierając najlepsze z nich. Wybierający taką rolę dorośli nie potrafią pracować w skomplikowanych warunkach, wszystkie swoje wybory i działania chcą przeanalizować samemu.
Teoretyzujący naukowiec – inaczej ”dziwak” żyjący we własnej głowie. Jego sposoby myślenia okazują się bardzo idealistyczne, a działania wyjątkowo nieefektywne, aczkolwiek efektowne. Nieźle rozumie schematy, sam dość często przekształca rzeczywistość wokół niego na wizjonerskie modele.
Umiejętność rozpoznawania opisanych powyżej strategii edukacyjnych bywa niezwykle przydatna podczas prowadzenia projektów szkoleniowych. Ułatwia trenerowi zaprojektować agendę szkolenia odpowiednią do cech ludzi biorących udział w szkoleniu. Jestem przekonany, że sposób uczenia innych to również znajomość socjologicznych aspektów funkcjonowania człowieka, nie tylko technik budowania piramidy zdolności wykonywania pracy.
Krzysztof Sawicki
Twórca tej notatki jest absolwentem kierunku prawa Uniwersytetu Łódzkiego i studiów podyplomowych z tematyki muzykologii. Posiada certyfikat Eksperta Odnowy Beavioralnej EAX. Prowadzi firmę szkoleniową w Serocku. Od dwunastu lat szkoli i rozwija badania odnoszące się do rekrutacji i selekcji kandydatów w branży „nowoczesne technologie”.
NAJWAŻNIEJSZE TEMATY BLOGA:
Gry Negocjacyjne
Warsztaty menedżerskie
Gry edukacyjne
Zarządzanie
Zarządzanie dla brygadzistów
Kreatywność
Eventy firmowe
Ćwiczenia dla szkoleniowców